Компот

Кўчага чиқиш олдидан зонтик сўрадим, ҳамма хайрон. Калатунда шапка киймайдиган бола баҳорнинг арзимаган ёмғиридан чўчиши мумкин эмас. Вообще то буни кимгадир қизиқ томони ҳам йўқ, қўлимга шартта зонтик тутқазиб юборишди.

Бугун ишда кўриниш бериб қўйсам бўлди. Директор проблема қилмаслиги учун келди-кетди қоғозга қўл қўйишим керак. Кейин эса шаҳарнинг шимолий қисмига йўл оламан. Мени кимдир кутмаётгани грамм ҳам қизиқтирмайди. Мен ўзим тезроқ ўша ерга етиб боришимни кутяпман.

Зерикиб қолганда чайнаб туриш учун магазиндан қора пряник ва 1 та муздек кола, яна орбит олдим. На всякий пожар бир пачка презервативни багажникнинг бегоналар қўли етмайдиган жойига тиқиб, йўлга тушдим. Дворник биринчи марта урушганимиздан кейин дарз кетиб қолган ойнани индамай артиб кетаётган бўлса, магнитофон Жеймс Блантни секси овози билан менинг қулоқларим орқали вужудимни аллалаб кетмоқда. Ёмғир челаклаб қуйиб турганида просто так иш билан кўчага чиқадиган жиннини топиш қийин. Зарурати борлар чамамда анча кам, кўча тинч хуллас.

Ўзимга ёд бўлиб кетган кўчанинг орқа томонидан ўғринча келиб, машинани яна бир неча дақиқа, может бир неча соат нишонимда бўладиган деразага энг яқин пана жойда тўхтатдим. Унинг орқаси огород тўсиғи билан, бир ёни ариқ билан тўсилган. Хуллас хаёл суриб ўтирганингда қарши томондан кимдир келиб безовта қилмайди.

Пряникдан тишлаб, телефон аппарати будто ўзи териб ташлайдиган 7 та рақамни босдим. Жавоб овозини шунчаки обожаю. Жеймс Блант фон учун пасайтириб қўйилади, жуда эшитилиши шарт эмас. Мавзу топилаверади сўзлашгани. Бугун ташқарига чиқа олмаслигини билардим. Келганимни билиб ойнадан қараши-ю, кроватида ястаниб ётганида ҳам шундоққина ёнида эканимни ҳис қилиб туришини хоҳлайман. Бошқа нарса керак эмас. Кези келганда любой одамни бўралатиб сўкадиган тилим унга келганда фақат чиройли сўзларни кашф қилади. Уни ҳаммадан ҳам кўп яхши кўришимни миллион марталаб этсам бу калиманинг қадри умуман қолмаслиги ҳақида ўйлайдиганчалик ҳам ақлим йўқ бўлади мана шундай пайтларда.

Машинада ўтириб зерикканимдан кейин орқа сиденьеда турган зонтикни олаб ташқарига чиқаман. Деразасига яқинроқ борсам қўлидан ушлагандек бўламанми, билмадим. Ҳар холда унинг деразаси машина лобовоедек парланиб кетмаган. Юзини янада ёрқинроқ кўрсатиб бера олади. Иккинчи линияда навбат кутиб ётганлар “компот бля” деб қизил кнопкани босиб қўяётгани нифига ташвишга солмайди. Менга деса ҳафа бўлиб ўлиб кетмайдими ҳозир.

Жонинг ёнингда бўлса, зерикишга ҳожат йўқ. Ҳеч бўлмаганда қўлинг билан пайпаслашинг учун шароит бўлади. Қулоғига яқин келиб, эркалаб тишламоқчи бўласан, яноғидан ўпасан, лабига лабингни босишинг мумкин бўлади. Жуда қўйиб берса кетаверасан эплай олганингча. Чунки шу вужуддан бошқасига на ақлинг, на қалбинг, на ҳисларинг рози бўлмайди.

Истар-истамас хайрлашиб кетишга шайланаман. Машинани заводить қилганимдан кейин ҳам яна бир 15 минут туриб, қўзғаламан. Кетганимдан кейин уни кимдир ўғирлаб кетадигандек. У билмайдики, юрак ҳар бир зарбида уни деб уриб туради.