Вероника

Ҳаёт учун кураш фақатгина ҳайвонлар ўртасида эмас, инсонлар орасида ҳам кечади. Талабалик йиллари шундай кунлар бўларди, кетма-кет уч кунлаб зиёфат. Ну жуда барра кийик гўшти бўлмаса ҳам свежий шашликка тўйиниб, кетидан яшил тархун ичадиган кунлар. Қолган 27 кун эса топганингни баҳам кўрасан. Баъзида кетма-кет икки марта завтрак қиласан, баъзан худди шу тартибда ужин. Уйга колбаса олиб келасан-у, паққос туширасан. Шунинг олдига 2 та тухум қўшиб, ёққа қовуриш учун опытсизлигинг панд беради.

Институтнинг иккинчи йилига келибгина бироз одам қаторига кириб олдим. Уйдан пул сўрашга бетим тобора чидамасди. Амаким йўли пойтахтга тушганида ул-бул ташлаб кетарди. Буни чин дилидан қилади деб ўйламайман. Онам кун ора кўзёши тўкиб турганини эслаб менга просто раҳми келса керак. Борди-ю келинойим унинг бу ҳимматидан хабар топса, бошида ёнғоқ чақади. Мен шунисига кўпроқ ишонаман.

Рус кампирнинг уйида ижарада турардим. Уст-бошимга унча қарамаганим учун бўлса керак, кўпчилик шерикчиликда яшашга унамаган. Бабуля мен билан бир уйда тургани учун ҳам қўшнилар ёв қараш қилишарди (кампирни ўлдириб, меросига эга чиқишим мумкинк-ку). Балки шунинг учун бўлса керак асосан ухлагани келардим зах ҳиди анқиб турадиган “уйимга”. Ўзбекчани мендан яхшироқ биладиган бу кампирнинг менга қилган энг катта яхшилиги қўшни подъезда истиқомат қиладиган Вероника билан таништириб қўйгани.

Вера маҳалладан бир остановка наридаги кафеда официантка эди. Ўзини хурмат қиладиган чуваклар гап отадиган аҳволи бўлмасада, таъби ўзимникига ўхшаган тўпорилар учун ёмон вариант эмас. Ҳаётга қизиқишлари аллқачон сўниб қолган бу татар хотиннинг (ёши 30 ларга яқинлашиб қолган) ғурури чакки эмасди. Арзимаган 2-3 чақага танасини сотадиган суюқоёқ эмаслигини беш дақиқа гаплашиб, билиб олиш мумкин. Кейинчалик билишимча эри қўлидан ҳамма иш келадиган порядочный ўрислардан экан. Турмушларига 4-5 йил ўтмай стройкада йиқилиб тушиб, ўлиб кетган. Ўғлининг ўлимига чидай олмаган кампир онаси ҳам 2 ой ичида уйни келинига ташлаб кетган. Маҳалланинг банги йигитлари ёлғиз қолган аёл ва унинг уйини ишратхонага айлантириш учун қанчалик ҳаракат қилишмасин, Вера ҳеч қачон жиловини бериб қўйган эмас. Хушмуомала экани сабаб домдагилар ҳам уни хурмат қилишарди.

Вера мени ҳам ўша кафега олиб борди. Ўқишдан чиқишим билан “Арбат”га учардим. Хўжайин до хуя гапирадиган қурумсоқ ўзбеклардан бўлсада, асли ёмон одам эмас. Мозгини қоқиб қўлингга олиб беради-да, кетидан тиржайишинг учун етарли суммани ҳам қўлингга тутқазади. Кунлик тўловни кечикмасдан олардик. Кечаси иккиларга яқин Вера билан домга пешком қайтиб келамиз. У ўз йўлагига кириб кетади, мен ўзимникига.

2-3 ой ичида яқин бўлиб кетдик. Шаҳарга келганимдан буён тиришаверганидан ҳунуклашиб кетган афтим секин-аста кулишни бошлаганди. Вера менга ишонарди. Бирор марта бўлсин тегажоқлик қилмаганим учунми ёки ширакайф кишиларнинг сассиқ гапларидан сиқилиб ўтирганида кўнглини кўтарганим учунми, билмадим. Татар қизларнинг энг яхши тарафи ёнидаги эркак кишини янги келганига шунчаки алиштириб кетмаслиги. “Арбат”даги шериклардан кимдир қўпол ҳазил қиладиган бўлса ҳам доимо менинг ёним бўларди.

Ноябрь ойлари эди. Иш эртароқ тугайдиган пайтлар. Кечки 8 ларга яқин. Кафега 3 та киши кириб келишди. “Столичная”нинг 3 таси бўшатилганидан кейин уларнинг ҳайвондан фарқи қолмади. Стол Вераники бўлгани учун вазиятни эътибордан четда қолдирмасликка ҳаракат қилаётгандим. Мен кутган воқеа содир бўлди. Клиентларнинг энг пачоғи Верани юзидан ўпаман деб, тойиб кетди. Жаҳли чиқиб кетгани учун энди очиқчасига ҳужумга ўтмоқчи бўлди. Олдин унга, кейин яна 1 та шеригига икки-учта мушт туширишга тўғри келди. Учинчиси ўтирган жойидан туришни ўзига эп ҳам кўрмади.

Зерикиб ўтирган участкавойлар учун яхши эрмак эдим. Хўжайин милицияхонага етиб келгунига қадар тўнғиллаган жавобларим учун қоримдан иккита зарб едим. Қандайдир ёзиқ-чизиқлардан кейин крутой шефнинг ифодали сўкишларини эшитиб, кўчага чиқдим. Кўзимга шаҳар ҳунук кўринаётганди.

Ташқарида Вера кутиб турган экан. Кўзлари йиғламсираган. Қорнимни силаётганимни кўриб “уришдими сволочи” деди-ю, мени суяб олишга ҳаракат қилди. Юришга ҳолим бўлсада, меҳр кўрмаган таним Веранинг қўлидан чиқиб кетишни истамади. Уйга яқин қолганида Вера индамай подъезим ёнидан ўтиб кетди, ичимда енгил титроқ турди.   

Вера қўлимга сочиқ бериб, ювиниб олишимни айтди. Ўзи эса тортмадаги аптечкадан нималарнидир қидиришга тушди. Краскалари ўчган, кафеллари эскириб кетган ваннадан чиқар эканман Вера тўғридаги хонада, кроватининг чеккасида мени кутиб ўтирарди. Унинг нигоҳларидан бугунги кун учун миннатдорчилик ҳиссини эмас, йиллар давомида тўлиб кетган меҳрга ташналикни уқиб олдим.

Давоми бор...    

Даника

“Все можно, только осторожно”. Амакимнинг шу жумласи ҳеч қачон эсдан чиқмайди. Ҳорижга ўқиш учун кетаётган ўғлининг сумкасига презерватив солиб қўядиган отанинг боласи эмасман. Ҳар холда билганим ҳар эркакнинг бошида бор савдо – бокиралик барибир тўйгача йиртиб бўлинади.

Икки қаватли чиройли уйда 10 га яқин талаба истиқомат қилардик. Ҳамма ўзича Робинзон Крузонинг оролдаги ҳаёти каби эмин-эркин. Истаса ичади, истаса сасиб ётаверади. Ўқишга вақтида бориб келинса бўлди, қолганига кимдир тергаши мумкинмас. Бахтлилар орасида энг шаддоди венгриялик Даника. Ташқи кўриниши мен европаликман деб турадиган кўзлари кўк венгер гўзали. Ҳар куни жигаррангдан сағал тўқроқ ҳинд қизларига дуч келаверсангиз мана шундай оқ танли, нигоҳлари совуқ, без-бетлиги билан унча-мунчасига ҳидлатмайдиган нусха ҳам ортиқча алкоголсиз ёқимтой бўлиб кўринаверади. Хостелдаги ўзга миллатга мансуб дугоналарига қараганда ажралиброқ тургани учун Даникани биринчи бўлиб илинтиришни илк кунлардаёқ мақсад қилиб қўйгандим.

Қадаб оладиган тугмачаси борлиги учун ҳам женский трусидан ажралиб турадиган шортик, қўлга илинадиган кўкраги кўриниб турган майкаси билан диванда ястаниб ётган венгер қиз менга бефарқ эмас, буни аниқ биламан. Хўппа семиз бир туки йўқ хитойлик, ҳақиқий қозоқдан кўра гўллигини билдириш учун айтиладиган қозоққа ўхшаб кетадиган қозоқ, нозиклиги ҳаддан ошиб кетган словен-у, ўзини бироз баланд тутсада козеллигини башараси айтиб турган полякка Даника таҳминимча қиё боқмасди. Курсдош дўстларим аслида ёмон эмас, яхши йигитлар. Гап кўнгилҳушлик ҳақида борар экан, сиз мени тушундингиз.

Фейсбукда йигити билан сухбат қураётган Даниканинг ёнига ўзи сўраган пивосини қўйиб, ўзим ёнидан жой олдим. Камерасини менга қаратиб, мени йигити билан таништирар экан, самимият билан “hi” деб кулиб қўйган красавчикни кўриб, ўзимга бўлган ишончим икки ҳисса ошди. Унинг дунёқарашида Даника билан отношениега нималар кириши менга маълум бўлмасада, ҳар ҳолда олдиндаги бир йил давомида қизи жим юришига кўзим умуман етмасди. Аҳир у анча фаол, ҳеч бўлмаса зерикиши мумкин.

Хайрлашиш интихосида ноутбук экранини ўпиб қўйган Дани, қўлидаги матҳони ёпиб қўйди-ю, кўк кўзларини потолокка қаратиб, бошини тиззамга қўйди.

-          Massage, please!

Унинг бу қув нигоҳларига фақатгина аҳмоқ нозланиши мумкин. Елкасини, бўйнини, юзини озгина силагандек бўлдим. Кўзларини юмиб ётган қиз майкасининг ичида қандайдир илиқлик сезганидан кейин кўзларини катта-катта очди.

-          Asaaad, it’s border!

Шундай деди-ю, яна аввалги ҳолатига қайтди. Стол устидаги пивосини ичар экан, мендан кўзларини узмади, улар кулиб турарди. Кейин эса диваннинг устига чиқиб кийимларини тўғирлагандек бўлди, нерв томирларимни ўйнаётганини билиб туриб, пивосини кўтардида, хонасига кириб кетди.

Танишганимизга бир ойча бўлиб қолди. Ҳеч ким бир-биридан босим сезмагани ва ҳамма ўзга мамлакатда мусофир кийимида экани сабаб талабалар аҳил эдик. Хостелга анча серқатнов бўлиб қолган Шарика исмли маҳаллий қиз бугун кечки пайт ҳиндча кинога олиб борадиган бўлди. Ҳамма хурсанд, янгилик илиқ қарши олинди. Уйқудан турганидан буён чеҳраси очилмаётган Даника боши оғриётганини айтиб, уйда қолишини айтди. Шариканинг ҳафасимон нигоҳини кўриб, унинг юзидан ўпиб, кўнглини кўтарди. Ўпаётганида эса совуқ нигоҳлари билан менга қарашни унутмади. Шу оннинг ўзидаёқ мен ҳам келаси сафар бирга боришимни, бугун Шаҳ билан крикетни ваъдалашиб қўйганимни тушунтирдим.

-          I know that you're staying with me.

Юз эндигина кулишни бошлаганди. Дани озгина ТВга қараб ўтирди. Кейин индамай хонасига йўл олди. Орқасидан қараб турдим, бу сафар эшик ичкаридан қулфланмади, қия очиқ қолдирди. Иккиланиш учун бор йўғи уч дақиқа сарф этдим. Кейин эса мардларча эшикни очиб кирдим ва ичидан қулфладим. Даника мамнун нигоҳлари билан жилмайди.

Ҳали авжига чиқмасдан туриб, кўрсаткич бармоғи билан лабимга тегди:

-          I still love my boyfriend.

-          That's your business. We're just friends.

аника женси шортигининг орқа чўнтагидан презерватив олди ҳамда нигоҳини мендан узмагани ҳолда, этикеткасини тишлари билан очди.

Эртаси куни тонгни Даниканинг хонасида қарши олдим.    

Компот

Кўчага чиқиш олдидан зонтик сўрадим, ҳамма хайрон. Калатунда шапка киймайдиган бола баҳорнинг арзимаган ёмғиридан чўчиши мумкин эмас. Вообще то буни кимгадир қизиқ томони ҳам йўқ, қўлимга шартта зонтик тутқазиб юборишди.

Бугун ишда кўриниш бериб қўйсам бўлди. Директор проблема қилмаслиги учун келди-кетди қоғозга қўл қўйишим керак. Кейин эса шаҳарнинг шимолий қисмига йўл оламан. Мени кимдир кутмаётгани грамм ҳам қизиқтирмайди. Мен ўзим тезроқ ўша ерга етиб боришимни кутяпман.

Зерикиб қолганда чайнаб туриш учун магазиндан қора пряник ва 1 та муздек кола, яна орбит олдим. На всякий пожар бир пачка презервативни багажникнинг бегоналар қўли етмайдиган жойига тиқиб, йўлга тушдим. Дворник биринчи марта урушганимиздан кейин дарз кетиб қолган ойнани индамай артиб кетаётган бўлса, магнитофон Жеймс Блантни секси овози билан менинг қулоқларим орқали вужудимни аллалаб кетмоқда. Ёмғир челаклаб қуйиб турганида просто так иш билан кўчага чиқадиган жиннини топиш қийин. Зарурати борлар чамамда анча кам, кўча тинч хуллас.

Ўзимга ёд бўлиб кетган кўчанинг орқа томонидан ўғринча келиб, машинани яна бир неча дақиқа, может бир неча соат нишонимда бўладиган деразага энг яқин пана жойда тўхтатдим. Унинг орқаси огород тўсиғи билан, бир ёни ариқ билан тўсилган. Хуллас хаёл суриб ўтирганингда қарши томондан кимдир келиб безовта қилмайди.

Пряникдан тишлаб, телефон аппарати будто ўзи териб ташлайдиган 7 та рақамни босдим. Жавоб овозини шунчаки обожаю. Жеймс Блант фон учун пасайтириб қўйилади, жуда эшитилиши шарт эмас. Мавзу топилаверади сўзлашгани. Бугун ташқарига чиқа олмаслигини билардим. Келганимни билиб ойнадан қараши-ю, кроватида ястаниб ётганида ҳам шундоққина ёнида эканимни ҳис қилиб туришини хоҳлайман. Бошқа нарса керак эмас. Кези келганда любой одамни бўралатиб сўкадиган тилим унга келганда фақат чиройли сўзларни кашф қилади. Уни ҳаммадан ҳам кўп яхши кўришимни миллион марталаб этсам бу калиманинг қадри умуман қолмаслиги ҳақида ўйлайдиганчалик ҳам ақлим йўқ бўлади мана шундай пайтларда.

Машинада ўтириб зерикканимдан кейин орқа сиденьеда турган зонтикни олаб ташқарига чиқаман. Деразасига яқинроқ борсам қўлидан ушлагандек бўламанми, билмадим. Ҳар холда унинг деразаси машина лобовоедек парланиб кетмаган. Юзини янада ёрқинроқ кўрсатиб бера олади. Иккинчи линияда навбат кутиб ётганлар “компот бля” деб қизил кнопкани босиб қўяётгани нифига ташвишга солмайди. Менга деса ҳафа бўлиб ўлиб кетмайдими ҳозир.

Жонинг ёнингда бўлса, зерикишга ҳожат йўқ. Ҳеч бўлмаганда қўлинг билан пайпаслашинг учун шароит бўлади. Қулоғига яқин келиб, эркалаб тишламоқчи бўласан, яноғидан ўпасан, лабига лабингни босишинг мумкин бўлади. Жуда қўйиб берса кетаверасан эплай олганингча. Чунки шу вужуддан бошқасига на ақлинг, на қалбинг, на ҳисларинг рози бўлмайди.

Истар-истамас хайрлашиб кетишга шайланаман. Машинани заводить қилганимдан кейин ҳам яна бир 15 минут туриб, қўзғаламан. Кетганимдан кейин уни кимдир ўғирлаб кетадигандек. У билмайдики, юрак ҳар бир зарбида уни деб уриб туради.